Het ontwerp getuigt in schaal en uitstraling van die eerste stoutmoedige inzet. Het bouwvolume heeft een plattegrond van 100 x 70 meter en meet op het hoogste punt 15 meter. De vorm, die de functie moest volgen, liet niet veel articulatie toe in het silhouet. Dat manco is opgevangen door een gevelbekleding met keramische tegels van 11 x 11 centimeter. Opwindende sportfoto’s werden op de zwarte gevelwanden geprojecteerd en vervolgens vertaald in grijze, witte en blauwe tegels, als pixels op een beeldscherm. Ze tonen fragmenten van sporters, volop in beweging, als momentopnamen uit een spannende reportage. Het is een eigentijdse verbeelding van de functie van het bouwwerk, die naar alle kanten spreekt. Er zijn twee hallen, één voor topsport, en één voor amateurs, met een corridor voor facilitaire ruimten ertussen. Sporters van beiderlei achtergrond ontmoeten elkaar bij toeval in de kleedruimten. Het centraal gelegen café is volkomen logisch geplaatst binnen het concept.
